Wie veel leest kan veel verhalen

Soms voel ik me extreem bejaard in deze wereld van jonge geesten met geestige gedachten over onzinnige dingen die menen wielen uit te vinden waar anderen het hele voertuig al weer achter zich gelaten hadden. Het is ooit zo geweest dat mensen die niet verder kwamen dan de grenzen van hun dorp - ja echt, dat kwam voor! toen er nog winkels, scholen en kerken in dorpen te vinden waren, was het mogelijk levenslang de grenzen van je eigen dorp niet te overschrijden - en zich er amper bewust van waren dat er een wereld bestond buiten de grenzen van dat dorp. Kwamen ze op enig moment in een ander dorp, of nog erger, in een stad, dan keken ze hun ogen uit en waren verbijsterd over wat ze zagen, omdat het zo afweek van wat ze gewend waren. Kwamen ze met die ervaring weer terug in hun dorp dan was iedereen in hun omgeving er van overtuigd dat ze teveel fantasie hadden en dat wat ze beweerden niet waar kon zijn omdat het hun voorstellingsvermogen te boven ging. De enkeling die het na die ene incidentele ervaring waagde nogmaals de oversteek over de eigen dorpsgrenzen te maken was voortaan een vreemdeling, een excentrieke uitzondering op de gewone bevolking en had niet meer zoveel invloed op de dorpsmening als voorheen, aangezien een groep die bestaat bestaat bij de gratie van de groep en dissidente tegengeluiden niet gebruiken kan wil men niet de groep als groep op het spel gaan zetten. 
-  Sociologie, beste lezer, sociologie. Een vak op de universiteit, waar menigeen nog wat van op zou kunnen steken! Maar dit geheel terzijde. - 

Waarom ik me bejaard voel in deze wereld? Extreem bejaard zelfs? Omdat het omgekeerde van wat voorheen plaatsvond nu in deze tijd gebruikelijk schijnt te zijn. Wie in deze tijd leeft kan het niet maken om levenslang in het eigen dorp te blijven. Ieder mens reist wat af, kijkt veel rond, shopt her en der en ziet de wereld met eigen ogen. 
Het merkwaardige is echter dat hoe meer er bekeken wordt des te minder er gezien lijkt te worden. Alles wat ontdekt wordt wordt omhelsd als beter dan wat voorheen gezien werd en gepropageerd alsof het de eeuwige waarheid is, totdat de volgende horizon opdoemt en een nieuw vergezicht de ogen opent voor alweer een andere te omhelzen visie of gedachte of plan of ontwerp of idee of project. Nieuw is altijd beter, anders is altijd echter en apart is altijd unieker dus meer te ambiëren dan wat al bekend was en bestond en vertrouwd was en begrepen werd. 

Hoe langer ik leef hoe meer zogenaamd vernieuwende geluiden tot me doordringen, die ik telkens weer detecteer als vermeende nieuwe wijn in door mij herkende oude zakken, waar de ontdekker dezes meent oude wijn gevonden te hebben echter verzuimde de les dat die niet in nieuwe zakken past mee te nemen in de eigen overwegingen. 

Ik zie in de wereld waarin ik mij beweeg op diverse gebieden dezelfde dingen gebeuren. Dat heet dan tijdgeest, zo is me ooit geleerd. Maar het vreemde is dat tijdgeest iets is waar we allen deel van uitmaken en desondanks keihard ontkennen zodra we menen iets nieuws gevonden te hebben dat nog niet eerder ontdekt was. 
De heen en weer beweging van centraliseren naar decentraliseren en weer terug is er een simpel voorbeeld van, dat in diverse werelden bekend verondersteld kan worden en toch keer op keer als nieuw concept opgeld blijkt te doen. Ik snap dat niet. Voel me meer en meer een 'ouwe zeur' als ik mensen er op wijs dat wat ze willen proberen niet gaat werken omdat ze voorbij gaan aan de lessen uit de geschiedenis die tonen dat elke verandering ook weer een tegenbeweging op roepen zal en dat niet rekening houden met die tegenbeweging de verandering in een verslechtering om zal doen slaan waar het als verbetering geïntroduceerd werd en veelal slechts ingegeven werd door dollartekens in de ogen als van de oude Dagobert Duck, voorvechter van winst om de winst en groot tegenbeeld van hoe een samenleving zou behoren te functioneren wil het het woord samenleving dragen en niet weggezet worden als maat-schap-pij. 

Ik begeef me al enige jaren in kringen (op internet veelal, al ga ik de werkelijke wereld niet uit de weg, het is immers allemaal een en hetzelfde, wat je leest in de virtuele wereld vindt haar oorsprong in de werkelijke wereld en is er een afdruk van en voor de nadenkende beschouwer zeker te herkennen in de werkelijke wereld) waar mensen zich bezighouden met 'hoogbegaafdheid' en 'autisme'. Termen die paraplubegrippen en containerbegrippen blijken te zijn. Hoogbegaafdheid is soms af te doen als 'een hoog IQ' waar ik het liever zou laten samenvallen met 'gezond boerenverstand'. Autisme is soms af te doen als 'hier kan ik geld mee verdienen' waar ik het liever zou scharen onder 'hou rekening met elkaar'. 
Het is bizar om keer op keer te merken hoe hele volksstammen zonder enige kennis van zaken en persoonlijke banden met het fenomeen waar ze zich mee bezig houden in staat blijken te zijn andere volksstammen achter zich te verzamelen als waren het fans van een held of groupies van een popster of (in wat gunstiger bewoordingen) leerlingen van een leraar, alsof ieder mens met gezond verstand het nodig heeft andermans gezond verstand te lenen teneinde het eigen gezond verstand te kunnen inzetten om aan meningsvorming te doen die er ook nog toe doet.
Denk zelf is al jaren mijn motto. Ik stel veel vragen en wordt dan versleten voor onwetend, alsof het niet waar zou zijn dat je van vragen wijs wordt, zoals me ooit geleerd is in de tijd dat ik nog veel moest leren om te kunnen komen waar ik geweest ben en steeds opnieuw naar op weg ben, een plek waar ik anderen wellicht iets aan kan reiken van wat ik opgedaan heb in mijn niet zo lange maar blijkbaar zeer goed gevulde leven. 

De favoriete plek uit mijn jeugd is een plek die in deze tijd nog even rustig rustgevend leerzaam en nuttig is als voorheen. Sommige dingen veranderen niet. Hoewel......waar voorheen elk iets groter dorp er een bezat is het tegenwoordig normaal zo'n plek te sluiten wegens geldstromen die andere rivieren moeten voeden en de mobiele variant uit het straatbeeld te schrappen omdat er een virtuele wereld is waar iedereen - nou ja, die illusie leven we in - goed toegang toe heeft. Ik doel op dat lastige woord dat zich met vier letters laat samenvatten en dan door iedereen begrepen wordt als plek waar je alleen heengaat als plaatjes niet het enige zijn dat je boeien kan en bewegende beelden voor jou minder nodig zijn dan letters die de wereld duiden kunnen. Ik vertoefde er een groot deel van mijn jeugd, leerde er meer over de wereld waarin ik leef dan ik ooit had kunnen doen door in die wereld rond te hangen, aangezien de stof die ik tot me nam zich in letters sneller nuttigen laat dan via het zien en ruiken en horen wat voor mij persoonlijk (wegens autisme, jawel, die diagnose kreeg ik opgespeld al draag ik het niet als lintje dat ik uit handen van een staatshoofd (via een tussenpersoon dan) mocht ontvangen, maar als nuttige verklaring voor mijn eigen aardigheden die anderen veelal duiden als eigenaardigheden wanneer ik ze laat horen en zien waarin ze naar mijn bescheiden mening de plank misslaan op grond van gebrek aan kennis danwel inzicht of soms beide tegelijkertijd en in ieder geval bij mij vragen oproepen die ik dan gewoon stel, ook al ontmasker ik de keizer dan weleens als naakte aap) te indringend zou zijn en mijn opnamecapaciteit danig zou beperken wegens overload aan informatie die ik in letters in gematigd tempo nuttigen kan al naar gelang mijn energie van dat moment. 
Lees meer, leef beter, luister dieper, onderzoek echter en bezint eer je beweert, het zijn de nieuwe motto's die samenvallen onder dat ene adagium 'denk zelf'. 

Bibliotheken, laten we die walhalla's voor de leergierige ziel nooit opheffen, hoeveel digitale werelden we ook scheppen kunnen met hoeveel (on)toegankelijkheid ook. Delen van kennis is wat bibliotheken doen en het is een teken aan de wand dat we er minder en minder exemplaren van in leven wensen te houden. Ik wil meer bibliotheken! 

Gelukkig verdween het gratis lidmaatschap voor kinderen onder de 18 nog niet. Maak er gebruik van jongelieden die daarvoor in aanmerking komen! Lezen maakt wijs en helpt je bij het duiden van wat de virtuele wereld je wijs wil maken. Denk zelf.