Nog even bedenken of ik overstappen ga naar een nieuwe zorgverzekeraar. Kan nog net, het jaar is nog niet voorbij en ik word bijkans doodgegooid met aanbiedingen van deze en gene verzekeraar. Goed van ze dat ze me bijtijds voorlichten om mij kosten te besparen en hen er een klant bij te bezorgen. Een goeie deal. Echte handelsgeest. Waarvan het de vraag blijft wie er nu het meeste baat bij zal hebben, de verzekeraar die ik verlaat en die dus mij geen vergoedingen meer hoeft te geven die ver boven mijn betaalde premie uitgaan (in theorie dan, want de praktijk leert dat ik tot op heden een goedkope klant voor ze ben, heb immers geen ziekenhuisbezoeken en gespecialiseerd voorgeschreven medicatie nodig aangezien ik gemiddeld genomen voor een chronisch zieke (astma, onschuldig toch?) tamelijk gezond van lijf en leden ben en slechts jaarlijks wegens onderhoudsmedicatie mijn 'eigen risico' op soupeer), de verzekeraar waar ik heen ga of ikzelf. Ik denk eerlijk gezegd dat ik niemand baat of schaad, hooguit mijn eigen portemonnee, maar die voelt niets, die deelt slechts uit van wat ik er in laat komen.
Oh ja, er waren nog wat van die eindejaarsdingetjes, dat je voor het eind van het jaar je zaakjes op orde moet hebben, omdat het anders ineens onmogelijk is nog declaraties in te dienen of aanvragen te doen. Het einde van het jaar is als een zwaard van Damocles, hangend boven vele hoofden, die erdoor getorpedeerd dreigen te worden.
Nee, ik leid mezelf af, nu echt die vergelijking eens gaan maken. Wat heb ik nodig......niets.....behalve dat wat ik toch al zelf betalen mag. Eh.....stel nou dat ik volgend jaar ineens wel iets nodig heb......wat is dan nu wijsheid? Kan ik wel een keuze maken over een toekomst die nog niet bestaat? Ik heb het afgelopen jaar, mijn hele leven tot nu toe, tamelijk geluk gehad, maar wie zegt me dat het op gezondheidsgebied zo blijven zal? Ik hoor van alles en iedereen om me heen over plotseling ontdekte ziekten, die hun hele leven op de kop zetten en veel medische en aanverwante (parkeren, vlak dat niet uit!) kosten met zich meebrengen. Onvoorziene kosten uiteraard. Net zo onvoorzien als de ziekte zelf. En ondeclareerbare kosten, netzomin als de ziekte ergens terug te bezorgen is om er vanaf te zijn en het zelf niet te hoeven dragen.
Vandaag in de krant weer eens een tekst van een kankeroverlevende die nu een heel tof leven heeft, indirect dankzij de kanker, om je dood te ergeren, alsof je de hele periode van angst of je morgen of overmorgen dood gaat over kunt slaan als je leven weer in het gareel verder gehobbeld is. Is het leven niet ook de geschiedenis ervan? Is dat niet wat je uiteindelijk vormt en wegen wijst?
Goed, ik zocht naar manieren om een keuze te maken. De verleden ervaring bood geen soelaas, de toekomst verzinsels brengen me niet verder. Wat moet ik dan kiezen? Is er wel iets te kiezen? Wordt er niet hoe dan ook voor ons gekozen in deze?
De keus valt op alles bij het oude laten, opdat wat in het verleden werkte wellicht voor de toekomst ook zinvol kan blijken te zijn. Het voelt onbevredigend. Alsof ik geen keuze maken kan. Maar ja, is het dat niet precies? Hoe kan ik kiezen? Er is niet te kiezen!!!!!!
Ziek word je niet omdat je dat wilt of omdat je dat opzocht of omdat je daar voor koos of omdat iemand je dat aan wou doen of omdat je nalatig was of omdat je slordig met jezelf omging of omdat je er slechte gewoontes op na hield. Het kan allemaal invloed hebben, maar zeker weten doe je dat nooit. Helemaal nooit. En ga dan maar eens weloverwogen kiezen wie dat onvoorspelbare risico voor jou het beste verzekeren kan tegen onvoorziene en deels ook nog ondeclareerbare kosten. Goede raad is duur? Goede raad bestaat niet!
Dus......aan het einde van het jaar......blijf zitten waar je zit, hou je adem in en stik niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten