Bob jij of bob ik?

Midden op de snelweg een melding: 

 

En dat zet aan het denken. Immers, je rijdt je hele leven al alcoholvrij, aangezien je bij je rijlessen in de jaren 1988 en 1989 te horen kreeg dat alcoholconsumptie niet te combineren is met achter het stuur gaan zitten. Sindsdien is de wereld blijkbaar een stuk dommer geworden of is er iets dramatisch gewijzigd in de rij-opleidingen, want waar het ooit vanzelf sprak dat je niet beschonken achter het stuur zit is er tegenwoordig blijkbaar een intensieve overheidscampagne voor nodig om die boodschap door te laten dringen tot de gemiddelde burger die de weg op gaat. 

Verbijsterend!

Het is vandaag zondag en deze boodschap staat vermoedelijk dag in dag uit aan boven de weg (als er geen filemeldingen, calamiteiten of snelheidsbeperkingen vermeld hoeven te worden). Een merkwaardig fenomeen. Want voor wie zijn deze woorden eigenlijk bestemd? In feite voor de enkeling die het nog wel in zijn hoofd haalt om het nuttigen van alcohol en het besturen van een voertuig als combineerbare activiteiten te beschouwen. Geen weldenkend mens dat een rijschool vond met zinnige instructeurs kan dat denken. Het zijn dus degenen die niet weldenkend genoemd kunnen worden, zou je denken. Maar wie van die groep zou zich iets aantrekken van een tekst op een bord boven een weg, als de boodschap eerder tijdens de rijlessen al niet doorgedrongen was? Ik zie hier een psychologisch obstakel, een sociologische denkfout dat gedrag te wijzigen zou zijn door een boodschap in te peperen bij een doelgroep die al doet wat nu juist beoogd wordt voortaan te vermijden dankzij de boodschap.

Wat het nog merkwaardiger maakt is de inhoud van de boodschap. 

 'Ben je Bob, zeg het hardop.' En dan? Dan gaat je omgeving jou ervan weerhouden om alcohol te nuttigen? Dan zijn ze in staat te snappen dat je het bij water/frisdrank/thee/koffie houdt en de vriendelijk aangeboden alcoholistische consumpties afslaat? En zonder jouw hardop uitgesproken 'ik ben de Bob' snappen ze dat niet? Alhoewel ze weten dat je met een auto naar huis zult gaan en zelf de bestuurder van dat voertuig zult zijn? 

Het is te zot voor woorden. De infantilisering van de boodschappen die de overheid over ons uit meent te moeten storten.

Of wacht, ik denk dat ik het snap. Het zit natuurlijk zo. Degenen die dit plan bedachten merkten dat ze bij voortduring op hun werkplek voorkomen moesten dat ze beschonken achter het stuur stapten. Het is op hun werkplek de gewoonte om bij de borreltafel te overleggen en daar drink je meestal geen koffie natuurlijk. Er staan op hun werkplek ook geen frisdrankautomaten, maar automaten met blikjes bier. Het is op hun werkplek en in hun woonomgeving zo gebruikelijk om alcohol te nuttigen dat het drinken van andere dranken als vreemd afwijkend gedrag wordt gezien en je wel eerst duidelijk moet maken dat je daarvoor een geldige reden hebt. Ziekte zou kunnen (sommige medicatie zegt dat het nuttigen van alcohol geen goed plan is), maar beter nog is het om jezelf een naam te kunnen geven die indruk maakt. En ziedaar, Bob was geboren! Voortaan ben je niet 'de Sjaak', nee, je bent 'de Bob'. Maar goed dat plan dat al jaren geleden verzonnen werd bleek niet zo goed te werken, het was toch wel lastig om de Bob te zijn en je op je werkplek dan zo te gaan gedragen. De koffie was niet in het pakket van voorzieningen opgenomen en alcohol nuttigen was simpelweg eenvoudiger, dus met enige regelmaat bleek het toch weer te gebeuren, met alcohol op achter het stuur.
Opnieuw kwam er een borreltafel overleg en ziedaar, het lumineuze idee werd geboren, als je wilt dat dingen gebeuren moet je ze hardop zeggen! En als je dat in dit geval gaat doen dan gaat de hele wereld om je heen je aan je woorden houden! Dus als we nu iedereen leren om te zeggen 'ik ben de Bob' dan komt het helemaal goed.
Na nog een rondje werd het helder, het moest een pakkende slogan worden op een plek waar chauffeurs vaak komen: de weg! Bij voorkeur de snelweg! 

En die pakkende slogan? Rijmen! Dat doet het altijd goed in dit land. Dan snappen mensen dat het met een kwinkslag, een knipoog bedoeld is. 

En zo kon het gebeuren dat de tekst verscheen, te pas en te onpas:

Of je naar je werk rijdt of naar huis, of je alleen in de auto zit of met meer mensen, of je gedronken hebt of broodnuchter bent, de boodschap kan je niet ontgaan: 'ben je de Bob, zeg het hardop'.

Nu maar hopen dat iedereen het ook begrijpen gaat........

Voor meer informatie, zie de tekst die de overheid zelf produceerde:

Wie is Bob en waar staat Bob voor?

De Rijksoverheid gebruikt de naam Bob in campagnes tegen rijden onder invloed van alcohol. De persoon die geen alcohol drinkt als hij nog moet rijden is de Bob. Die blijft nuchter en kan daardoor zijn vrienden veilig thuisbrengen met de auto. Het oorspronkelijke idee voor de campagne is van het Belgisch Instituut voor de Verkeersveiligheid (BIVV).

Bob-afspraak

Heeft u plannen buiten de deur, maak dan vooraf de afspraak wie rijdt en dus geen alcohol drinkt. Die persoon is de Bob. U kunt er natuurlijk ook voor kiezen om met de taxi of het openbaar vervoer te gaan.

Betekenis Bob

Bob is geen afkorting en staat niet voor Bewust Onbeschonken Bestuurder. De Bob-campagne is een idee van het Belgisch Instituut voor de Verkeersveiligheid (BIVV). Dit instituut gebruikt de naam Bob sinds 1995 in campagnes tegen drank in het verkeer. In Nederland loopt de Bob-campagne sinds 2001.

Bron:  https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/verkeersveiligheid/vraag-en-antwoord/wie-is-bob-en-waar-staat-bob-voor