zondag 12 november 2017

Van Zelf

In een grijs verleden was Zelf geheel vanzelf ontstaan. Uit een niets dat moeder heette en er geheel anders over dacht op dat moment.

Het leven van Zelf verliep vanzelfsprekend. Zelf doorliep de basisschool zonder moeite en met een groot zelfbewustzijn. Zelf dacht daar verder niets bijzonders van, het was geheel automatisch, denken over Zelf als je het zelf doet.
Ook de middelbare school bood niet meer dan een gezonde uitdaging waar Zelf van genoot, al was het op het moment zelf niet altijd eenvoudig de moed er in te houden.
Er was echter altijd wel een docent of ondersteuner aanwezig die het Zelf eenvoudiger wist te maken door de minder vanzelfsprekende zaken nader te duiden en zo de zelfstandigheid van Zelf te bevorderen.
Ook in de studietijd die volgde bleken de docenten en andere ondersteuners volop bereid en in staat om Zelf het juiste spoor te wijzen en ruimte te bieden aan de zelfontplooiing van Zelf, die toch echt vooral zichzelf bleef, temidden van alle andere zelven die er rondliepen.

Pas na een aantal werkzame jaren waarin Zelf er meer en meer achter kwam dat niet iedereen zo zelfredzaam is en zo zelfstandig en zo zelfbewust, ontstonden er wat scheuren in het beeld dat Zelf van zichzelf en de wereld had.
Met het klimmen der jaren werd Zelf onrustiger door wat er zoal waar te nemen was in de wereld. Hoe was het toch mogelijk dat de anderen niet in staat bleken te zijn een zelf te worden zoals Zelf was geworden?

Op een goede dag ontdekte Zelf dat er iets meer te vinden was van Zelf dan zijzelf altijd al gevonden had. Zelf bleek ook een Auto te hebben. In algemene zin zou dat uitsluitend goed nieuws geweest zijn, maar voor Zelf was het nogal verwarrend. Want deze Auto reed niet vanzelf, integendeel, deze Auto bleek zelfvertrouwen in te perken en maakte Zelf nog onrustiger.

Na verloop van enkele jaren kwam er alsnog een omslag in het denken van Zelf.
Helder werd ineens, glashelder kan wel gesteld worden, dat Zelf niet de enige Zelf is in de wereld. Sterker nog, iedereen is een Zelf.

Alleen, wanneer je behalve Zelf ook Auto bent is autonoom en zelfstandig worden een dubbele opgave.
En als je dan vanuit je autonoom zijn problemen krijgt met zelfstandig zijn, is het bijzonder ingewikkeld om jezelf te blijven, temidden van andere Zelven.

Soms zijn er plekken waar Zelf geheel zichzelf kan zijn, vol van zelfvertrouwen. Dat is op de plekken waar Zelf ook haar Auto ten volle kan benutten en het vehikel ineens geen obstakel maar een vervoersmiddel geworden blijkt te zijn.
Dan gaat alles vanzelf.
Dan is er zelfvertrouwen.
Dan is er ook zelfgenoegzaamheid.
Bij Zelf en bij alle andere Zelven, die even fijn kunnen doen alsof de Auto in hun bestaan uitsluitend positieve eigenschappen heeft.
Dat de Auto altijd meer brandstof vraagt dan Zelf voorhanden heeft, speelt dan geen rol.
Dat de Auto altijd meer onderhoud vraagt dan Zelf beschikbaar heeft, speelt dan geen rol.
Dat de Auto door anderen altijd gezien wordt, ook als Zelf meent dat deze onzichtbaar is, speelt dan geen rol.
Dat de Auto weleens wegen gaat die Zelf totaal niet zo bedacht had, is dan plotseling geen probleem.
Dat de Auto het Zelf wil doen is dan ineens geen enkel punt meer, aangezien Zelf de Auto onder controle heeft.

Was het maar altijd soms.

"Autminds" 11 november 2017

Geen opmerkingen:

Een reactie posten